Ze wisten maar weinig van de jacht. En wat ze wisten, was vooral gebaseerd op vooroordelen. Daarom besloten de Utrechtse studenten Journalistiek Imke Renee Slump (rechts op de foto) en Iris Wijngaarde een documentaire te maken over de jonge jager Koen van Weelden. En dat leverde verrassende inzichten op. ‘Het heeft ons beeld echt bijgesteld.’ 

Tekst en foto: Sabina van Gils

Jagen is beesten doodschieten, dat is kort door de bocht wat Imke en Iris dachten. Hun interesse werd gewekt door de ophef rond het afschieten van dieren in de Oostvaardersplassen. ‘Het viel ons op dat het een heel emotionele discussie was. Het ging helemaal niet over feiten’, vertelt Iris. Ze legde daarom contact met haar oud-klasgenoot Koen, die ze al een tijdje volgde op Instagram. ‘Hij plaatste daar vooral mooie foto’s van dieren en natuur. Niet echt wat je zou verwachten van een jager. Het zette me aan het denken: wat wist ik eigenlijk van de jacht? Na een verkennend gesprek besloten we een documentaire over hem te maken.’

Imke: ‘Toen we eraan begonnen, hadden we allebei niet echt een heel sterke mening over jagen. We waren vooral nieuwsgierig. Waarom haalt een jager de trekker over? Voor de kick? Of is het een soort mannelijke oerdrift? Het zijn vragen die veel mensen hebben. We wilden het grotere publiek kennis laten maken met het echte verhaal. Objectief, ongezouten en eerlijk.’

Hard werken

In de 22 minuten durende documentaire ‘Alfa’ volgen Iris en Imke jager Koen, van het oefenen op de schietbaan tot het bereiden van het wild. ‘Jagen is zo veel meer dan alleen die trekker overhalen, weten we nu. Dat is slechts een deel van het geheel’, vertelt Iris. ‘Het heeft ons beeld over jagen echt bijgesteld. Het is hard werken. Van roekeloos schieten is absoluut geen sprake.’

Imke: ‘Koen weet enorm veel van dieren en de natuur. Daar geniet hij intens van. We zijn in de winter bijna elk weekend met hem op pad gegaan om te filmen. Soms vertrokken we midden in de nacht, om heel vroeg ergens te kunnen zijn. Eenmaal daar, was het vooral een kwestie van wachten. Heel veel wachten. Kijken. En nog meer wachten. Reeën zijn schuwe dieren, die schiet je niet zomaar.’

Schattig

Iris en Imke hebben twee keer meegemaakt dat Koen een dier schoot. Imke: ‘Toen Koen uiteindelijk de trekker overhaalde, werd ik even emotioneel. Ik hoorde de knal en zag de andere dieren wegrennen. Die hebben nu geen zusje of vriendje meer, dacht ik. Hoewel ik natuurlijk wel weet dat het anders werkt in de natuur.’ Ook Iris vond de confrontatie met het dode dier niet prettig. ‘Voor het eerst in mijn leven zag ik een beest levenloos, bloedend en dampend op de grond. Ergens kon ik het niet rijmen: een ree is gewoon schattig.

Goed vlees

Koen jaagt niet alleen voor het beheer, maar ook voor het vlees. ‘We waren overal bij: het slachten, het villen, organen eruit. Alles’, vertelt Iris. ‘Tot het als een stuk vlees op het bord ligt.’ Het heeft er bij de flmmaaksters voor gezorgd dat ze nu wel twee keer nadenken over het vlees op hun eigen bord. Imke: ‘Het beest van een jager heeft een beter leven gehad dan het gemiddelde dier waarvan het vlees in de winkel ligt. Ik heb enorm respect gekregen voor Koen. Kiloknallers kocht ik al niet, en dat ga ik ook zeker niet doen. Ik eet liever minder vlees, maar dan goed vlees.’ Of ze zelf ooit de trekker kunnen overhalen,weten ze niet.

Imke: ‘Ik eet vlees, dus ik vind dat ik het moet kunnen, maar het doden van een dier zit gewoon niet in me. Daarvoor vind ik ze te lief. Ik vond het vroeger al zielig als een klasgenootje zout op een slak strooide!’ Iris twijfelt: ‘Het verhaal van Koen heeft me wel nieuwsgierig gemaakt. Net als Imke, vind ik ook dat ik een dier moet kunnen doden als ik het vlees wil eten. Wie weet ga ik het ooit proberen.’

Prijs

De documentaire won tijdens het Campusdoc Filmfestival in Utrecht de eerste prijs. ‘Zelfs de vegetariërs onder de juryleden dachten anders over de jacht, stond in het rapport’, vertelt Iris. ‘Ook van het publiek kregen we bijna alleen maar positieve reacties. Mensen zijn door onze documentaire meer te weten gekomen over de jacht. Hun mening is genuanceerder. We hebben ons doel bereikt.’ Waarom heet de docu eigenlijk ‘Alfa’? Imke lacht: ‘Een alfamannetje staat bovenaan de voedselketen, Koen staat daar met zijn geweer ook.’ Iris: ‘Maar Koen is helemaal geen alfamannetje, natuurlijk. Integendeel: hij is ontzettend zachtaardig en lief. Je moet de titel dus een beetje met een knipoog lezen.’

Het bericht ‘Het echte verhaal voor het grote publiek’ – Studenten Imke en Iris, Buit 3 verscheen eerst op De Jagersvereniging.